Odrzucenie samospełniającej się przepowiedni: Moja podróż do aplikacji prawniczej

Plaga syndromu oszusta

Zaangażowanie się w edukację i naukę w pełnym wymiarze godzin bezpośrednio po ukończeniu szóstej klasy college'u może być zniechęcające. Ogarnęło mnie przytłaczające poczucie syndromu oszusta i naprawdę zacząłem wątpić w każdy mój ruch. Zajęło mi trochę czasu, zanim zdałem sobie sprawę, że powodem, dla którego tu jestem, nie był łut szczęścia ani zaznaczenie listy kontrolnej różnorodności, ale dlatego, że ciężko pracowałem i miałem takie same kwalifikacje jak moi rówieśnicy. Na mój syndrom oszusta złożyło się wiele czynników, takich jak pochodzenie, zaburzenia lękowe i ADHD. Ale kiedykolwiek czuję się zniechęcony, wybieram się w podróż pamięcią i przypominam sobie moją podróż tutaj.

Mój punkt zwrotny: Liczenie moich błogosławieństw

Bycie dzieckiem w pierwszym pokoleniu w domu klasy robotniczej było czynnikiem motywującym do wielkich marzeń. Ale to był po prostu tylko sen. Punktem zwrotnym był fakt, że mój starszy brat ukrył oczywiste rozdarcie w swoich szkolnych butach (mimo że mieszkaliśmy w Manchesterze, gdzie zawsze pada deszcz), ponieważ moi rodzice nie mieli dość pieniędzy, aby kupić mu kolejną parę. Oprócz tego, że moi rodzice nieustannie martwią się o status imigracyjny swój i mojego brata. Bycie świadkiem tej determinacji i odporności zmotywowało mnie do przekształcenia moich marzeń o zostaniu czymś w rzeczywistość.

Decydowanie, jakiej kariery chcę

Najpierw musiałam indywidualnie zdecydować, co chcę robić (nie rodzice), jakie są moje pasje i w czym jestem dobra. W szkole średniej i szóstej klasie college'u uwielbiałem przedmioty oparte na esejach, takie jak historia (nadal to kocham, mimo że przeżyłem lekką traumę po egzaminach). Dlatego szukałam czegoś, co pozwoliłoby mi wykorzystać umiejętności, które nabyłam podczas zajęć esejowych, w codziennej pracy i odkryłam, że prawo jest dla mnie idealne. Chociaż część mnie nadal nie wierzyła, że ​​mi się tam uda, nigdy nie byłem w czołówce klasy, zawsze wypadałem przeciętnie, jeśli chodzi o egzaminy GCSE i A. Jak to się mówi, gdzie jest wola, jest sposób. Najlepszym sposobem na wyróżnienie się było zdobycie większej liczby umiejętności, które można wykorzystać w ramach zajęć pozalekcyjnych, takich jak sport, wolontariat i praca w niepełnym wymiarze godzin – co też zrobiłem.

Decydowanie dlaczego

Jednak mamy tendencję do kochania idei lub koncepcji czegoś bardziej niż samą rzecz. Dla pewności uczestniczyłem w programie Excellerators firmy Slaughter & May, podczas którego z przyjemnością wygłaszałem prezentacje na temat kwestii handlowych i ich wpływu na określone branże. Wtedy też wiedziałem, że wolę pracować jako prawnik, niż studiować prawo przez dłuższy czas, nie mając szansy sprawdzenia, jak ma to zastosowanie w praktyce. Co więcej, zdawałem sobie sprawę, jak trudno jest zrobić karierę prawniczą. Byłem zdeterminowany, aby jak najszybciej dostać się do pracy i zbudować swoje doświadczenie oraz markę osobistą.

Trzymanie drabiny w dół

Wystarczyło jedno „tak”, aby dostać wymarzoną rolę. Mam już ponad rok i wcale nie żałuję swojej decyzji. Czasami było to niezwykle trudne, ponieważ trzeba było pogodzić pracę i naukę. Oprócz tego, że czuję się inny niż inni z powodu moich ogólnych zaburzeń lękowych i ADHD. Trudne jest także dołączenie do świata korporacji w ogóle, gdzie nie ma zbyt wielu młodych czarnych praktykantów. W tym miejscu BAN ( Sieć Czarnych Praktykantów ) ogromnie pomogła. Pozwalając nam wszystkim łączyć się i śmiać z podobnych doświadczeń oraz nawiązywać prawdziwe przyjaźnie. Dało nam to również możliwość obniżenia drabiny dla aspirujących młodych czarnych profesjonalistów, którzy chcą włamać się do różnych branż.

Odrzucenie samospełniającej się przepowiedni

16-letnia dziewczyna, która uczęszczała na zajęcia z historii, nigdy by nie przypuszczała, że ​​będzie miała 19 lat i pracowała w międzynarodowej kancelarii prawnej, była zdobywczynią krajowej nagrody i była pewna swojej decyzji o wyjeździe na praktykę zawodową. Ale napawam siebie i moją rodzinę dumą, ponieważ napisałem własną narrację i nie pozwoliłem, aby teoria etykietowania miała zastosowanie do mnie.

Moje najważniejsze rady:

Stracić elitarność stopnia

Jedną z moich najważniejszych rad jest to, aby mieć pewność, że podążasz za tym, co chcesz zrobić. Jestem praktykantem poziomu 3, studiującym aplikację asystenta prawnego (równoważną rocznemu dyplomowi prawnika). Nadal widzę, że ludzie wykluczają jedynie praktyki zawodowe na poziomie 3-5 i traktują je jako gorsze. Ważne jest, aby nie pozwolić, aby takie rzeczy miały wpływ na Twoją decyzję. Nigdy nie czułem się bardziej pewny swojej roli niż teraz i przyznanie mi 6 zamiast 3 przed poziomami tego nie zmieni. Wybierz to, co Ci odpowiada i w czym jesteś pewny.

Przełamanie „barier”

Nie bądź samospełniającą się przepowiednią. To, że jesteś neuroróżnorodny, etniczny lub masz problemy psychiczne, nie oznacza, że ​​jesteś przewidywalny. Jeśli chcesz pracować w prawie, technologii lub finansach, to idź. Bądź anomalią. Nie powinieneś czuć, że musisz zadowolić się czymś, czego nie chcesz robić, ponieważ pozwalasz nauczycielom lub rodzicom planować Twoje życie za Ciebie.

Znajdź swoich ludzi

Zbuduj prawdziwą sieć przyjaciół. Przestań patrzeć na każdą interakcję z ludźmi na LinkedIn czy w sieci społecznościowej ( BAN , LACE , OuterCircle ) jak na swój osobisty zysk. Rozmawiaj z ludźmi, bo chcesz ich poznać. Wtedy zbudujesz prawdziwą więź, która będzie korzystna dla obu stron. Nie wyobrażam sobie, gdzie bym była, gdyby nie przyjaciele, których poznałam dzięki pracy w różnych firmach. Każdego dnia w pracy motywują mnie do bycia lepszą osobą, a nie tylko lepszym pracownikiem.

Dziękuję, że znalazłaś czas w ciągu dnia na przeczytanie mojego bloga. Jeśli masz jakieś pytania lub w jakikolwiek sposób Cię to dotyczy, skontaktuj się ze mną na LinkedIn , zawsze chętnie pomogę.

Temiloluwa Kila

Praktykant asystenta prawnego w Pinsent Masons | Krajowy Najlepszy Praktykant Paraprawny Roku 2024

Możesz dowiedzieć się więcej i połączyć się z Temi na LinkedIn .